NL / EN

Harmonic Duality: From Interval Ratios and Pitch Distance to Spectra and Sensory Dissonance.

Het onderzoek gaat diep in op de actuele benadering van de rol van harmonie in de muziek op basis van algoritmische componeermethoden en -materialen ontleend aan de psychoakoestiek en de microtonaliteit. Het toont een cyclus van programmeren, experimenteren, componeren en theorievorming. Het experimentele gedeelte zelf omvat achtereenvolgens bevindingen, reflecties, proefcomposities, aanpassingen, beschouwingen, ingevingen, verrassingen, enz. Het doel was enkele aspecten te kunnen onderscheiden en begrijpen van het compositorisch materiaal door middel van begrippen als harmonisch dualisme, harmonische ruimte en harmonische velden, begrippen die als hulpmiddel kunnen dienen bij het ontdekken van nieuwe harmonische mogelijkheden.
1440153782 bio js lach

Juan Sebastián Lach Lau

componist, toetsen

Dit proefschrift vormt een van de resultaten van dit onderzoek. Het presenteert niet alleen eindresultaten, maar getuigt tevens van de wijze waarop het onderzoek is uitgevoerd door de bevindingen te presenteren in het stadium waarin zij zich voordeden en door te laten zien hoe zij vorm gaven aan en invloed uitoefenden op het voornaamste onderzoeksobject en de belangrijkste onderzoeksvragen. Het proefschrift begint met het stellen van de hypothese van het ‘harmonisch dualisme’, inhoudende dat er binnen het harmonisch materiaal in muziek twee met elkaar verstrengelde aspecten aanwezig zijn: het ene betreft de aard van de intervallen tussen toonhoogten en hun onderlinge verhoudingen, het andere aspect heeft betrekking op de hoge, lage, donkere dan wel heldere aard van tonen en geluidseigenschappen waaruit die intervallen zijn opgebouwd, dat wil zeggen het aspect van hun klankkleur.

Prof. Frans de Ruiter (promotor), Clarence Barlow (promotor), Paul Berg (co-promotor)